Sinama ako nung mga ka-opisina kong indian sa pinakamalapit na mall sa opisina at dun ko sya unang nakita. Ay, the familiar yellow arches and the big weloming smile of ronald McDonald. Nanlaki na agad mga mata ko nung makita ko sya, bumilis tibok na puso ko at tumulo laway sa bibig ko (hehe joke lang, nilunok ko naman agad bago pa umapaw). Pero nahiya naman akong ipagpilitan sa mga kasama ko na dun kumain. Baka isipin pa nilang napaka-jologs ko naman. Mcdo lang na-excite na. Sa food court nila gusto kumain. Ok lang, may ibang araw pa naman.
Kaya buti na lang kinabukasan sabi nila sa canteen sila kumain at malamang daw ayaw ko duon (tama sila yoko mamaho sa indian food :p) kaya pumunta na lang ako sa mall mag-isa.
Medyo iba sistema ng pag-pila sa counter. Iisang pila lang, pasikot-sikot parang sa isang ride sa perya. May isang usher sa dulo ng pila na syang nagsa-sabi kung aling counter ang dapat puntahan. Maraming indianized food sa menu gaya ng Chicken McAloo burger o ng veggie burger o ng chicken maharaja mac. Syempre dun ako sa pamilyar... McChicken sandwich with large fries and large coke :D
Parehong-pareho ang lasa. Para akong timang na nakangiti habang kumakain ng fries :p. Parang naalala ko tuloy yung college days/nights kung saan bibili tyo ng sandamakmak na fries para lang di naman nakakahiya na tatambay tayo dun hanggang alas-dose.
Parehong-pareho din ang lasa ng McChicken at syempre ng coke. Kaya nung oras na yun unang nawala ang lungkot at pagka-homesick ko. Pakiramdam ko nasa katipunan lang ako :p Salamat sa imperyalistang kano at ng globalisasyon :p
Yun ang isa sa mga high points sa stay ko sa india... ano ba masasabi ko, i'm not a hard person to please :D
